İlk bilgisayardan bugüne veriye erişmek için pek çok yöntem geliştirilmiştir. Bu yöntemlerin bazılarında amaç yerleşim, bazılarında ise paylaşım olmuştur. Amacın veriyi saklamak olduğu durumlarda paylaşım konusunda çözüm aranmış, amacın veriyi birçok kullanıcı arasında paylaşmak olduğu durumda ise ana verinin nerede saklanacağı konusunda çözüm yolları aranmıştır.
Kullanıcı sayısının ve verinin boyutunun artmasıyla, veri erişimi için bilinen modeller de oldukça gelişmiştir. Birebir veri paylaşımı yerine, internet üzerinden çoklu kullanıcı desteğine açık veri erişim modelleri geliştirilmiştir. Günümüzde gelinen son nokta ise, her an her yerden veriye kolayca erişmemizi sağlayan XML Web Servis modelidir.
Veri merkezli uygulamalar geliştirmek için veri erişim modelleri kullanılır. Bir veri erişim modelinde ki mantıksal her birime katman (tier) denir. Veri merkezli bir uygulamada katman sayısı makine sayısına bağlı değildir. Katman sayısını veri erişim modelindeki düzeyler belirler.
İstemci Katmanı (Client tier): Sunum ya da kullanıcı servis katmanı olarak da bilinir. . Bu katman kullanıcı ara yüzünü içermektedir.
İş Katmanı (Business tier): Bu katman, uygulamanın veri kaynağı ile etkileşen bölümüdür.
Veri Katmanı (Data tier): Veriyi içeren katmandır.
Birlikte çalışabilirlik Katmanı (Interoperability tier): Platform ve dilden bağımsız, her tür veriye etkileşim sağlayan katmandır. Bu katmana herhangi bir işletim sistemi üzerinde bulundurulabilen XML Web Servislerini örnek verebiliriz.
Uygulamalar, katmanlara bölünerek ölçeklenebilirliği artırılır.